Category Archives: “ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ”

Κάθε σημείο της Ελληνικής Γης αποτέλεσε κατά την διάρκεια της μακραίωνης Ιστορίας του Έθνους μας το σκηνικό μιας θεογονίας, μιας ηρωικής πράξης, μιας τιτανικής σύγκρουσης, ενός έρωτα θεϊκού, ενός κατορθώματος ημίθεου ή μιας αποθεωτικής ανύψωσης θνητού. Είναι οι ίδιοι οι αιώνιοι ποιητές και συγγραφείς της Πατρίδας μας που άφησαν ανεξίτηλο χάραγμα με τα έργα τους, με ύμνους στην Ελληνική φύση. Η περιγραφή της με τρόπο που ξεπερνά σε ομορφιά κάθε τι το συνηθισμένο, απογειώνει την ωραιότητα στα απρόσιτα ύψη των καθαρών ιδεών. Continue reading →

Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη
περπατώντας η Δόξα μονάχη
μελετά τα λαμπρά παλληκάρια
και στην κόμη στεφάνι φορεί
γινωμένο από λίγα χορτάρια
πούχαν μείνει στην έρημη γη.

Οι σελίδες δόξας που γέμισαν από τις τιτάνιες προσπάθειες των αγωνιστών της Εθνικής Παλιγγενεσίας είναι αστείρευτες και πλέκουν ένα μύθο γύρω από κάθε μάχη. Αισθήματα περηφάνιας και δέος καταλαμβάνουν όσους μελετούν τις πράξεις και τον Αγώνα αυτών που έθεσαν τον εαυτό τους στην υπηρεσία της Πατρίδος. Πόσο μακρινές φαντάζουν οι πράξεις αυτοθυσίες στη σημερινή υλιστική εποχή. Πόσο παράταιρο θεωρούν κάποιοι το γεγονός ότι οι Πρόγονοί μας, παρά το φτωχό εξοπλισμό, την έλλειψη τροφίμων, τους λίγους άνδρες που σήκωσαν τα όπλα, δε λύγισαν, δεν παραδόθηκαν, δεν υποχώρησαν, αλλά προτίμησαν τη θυσία και την υστεροφημία, από την ντροπή και την παράδοση. Προτίμησαν να ζήσουν ελεύθεροι έστω και για λίγο, παρά να είναι ραγιάδες μια ολόκληρη ζωή. Continue reading →

Το Δίστομο, χτισμένο σε μία μικρή πεδιάδα που εκτείνεται ανάμεσα στα όρη Κίρφη, Παρνασσός και Ελικώνας, είναι σε όλους  γνωστό για τη σφαγή που έγινε από τα στρατεύματα κατοχής την 10η Ιουνίου 1944. Continue reading →

Σε αυτό το τεύχος του περιοδικού, έχουμε την χαρά να σας παρουσιάσουμε ένα πραγματικά μουσειακό κομμάτι, που δεν έχει δημοσιευτεί ξανά στο παρελθόν, το οποίο, όμως, παραμένει τραγικά επίκαιρο. Continue reading →

Αδιαμφισβήτητα η φλόγα της ελευθερίας κορώνει και συντηρείται χάρη στην αρειμάνια, την ηρωική και αυτοθυσιαστική προσωπικότητα των πολεμιστών που αποτέλεσαν την μαγιά εκείνη, η οποία σήκωσε τα όπλα και διεκδίκησε το πολυτιμότερο αγαθό. Το πνεύμα αυτοθυσίας και αυταπάρνησης που παρατηρεί οποιοσδήποτε τύχει να αναγνώσει είτε τις ιστορικές καταγραφές και μαρτυρίες είτε τα απομνημονεύματα πρωταγωνιστών της 9χρονης πάλης κατά των οθωμανών, είναι διάχυτο σε όλες τις εκφάνσεις του ηρωικού αγώνα, στις μάχες, στην κλεφτουριά, στις καλές και στις κακές στιγμές. Continue reading →

Ο αισχυλικός μύθος του Προμηθέα αποτελεί πηγή πολλαπλών και πιθανώς αντικρουόμενων προβληματισμών για τον σύγχρονο μαζάνθρωπο της μεγαλουπόλεως, ο οποίος ακόμα δύναται το εσωτερικό του πρόβλημα και την εξωτερίκευσή του στην κοινωνία, στην οποία διαβιεί. Βρίσκεται, δηλαδή, προ του σημείου, στο οποίο η διαδικασία του εκφυλισμού είναι μη αναστρέψιμη, μπορεί να δρα και να σκέπτεται ενίοτε βαθέως, ακόμα και αν δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να προσεγγίσει το μεγαλείο των προγόνων του. Continue reading →

Είναι γεγονός ότι στη σύγχρονη κοινωνικό-πολιτική ζωή η αριστερή – διεθνιστική θέαση κατισχύει επί πάσης άλλης απόψεως, φαινόμενο το οποίο παρατηρείται σε παγκόσμιο επίπεδο. Η ιδεολογική ηγεμονία και πολιτική πατρωνία της αριστεράς συνιστά αναντιλέκτως θέσφατο, σε τέτοιο σημείο ώστε οποιοσδήποτε εκφράσει αντιρρήσεις, ενστάσεις ή έστω απορίες για το αριστερό αφήγημα, «εξουδετερώνεται» αυτοστιγμεί με συνοπτικές διαδικασίες δια της προσδόσεως επ’ αυτώ της πολιτικής ταυτότητας του «φασίστα» ή άλλων σχετικών αφοριστικών χαρακτηρισμών. Continue reading →

Μια απάντηση στους ανιστόρητους που με θράσος ομιλούν περί “Διεθνισμού” του Μεγάλου Μακεδόνος

Αναμφισβήτητα, ο Κοσμοκράτωρ Αλέξανδρος, είναι η μεγαλύτερη προσωπικότης της ιστορίας. Για τον Αλέξανδρο έχουν γραφεί χιλιάδες βιβλία. Άλλοι, θέλουν τον Αλέξανδρο “σφαγέα λαών”, όπως γνωρίζουμε από σχετικά πρόσφατη πολύκροτη υπόθεση, άλλοι υποστηρίζουν ότι υπήρξε ένας έκφυλος και βάρβαρος τύραννος και μερικοί επιχειρούν να τον εμφανίσουν ως τον πρόδρομο και θεμελιωτή ενός κοσμοπολιτισμού και διεθνισμού, ως τον ιδρυτή μιας τεράστιας κρατικής οντότητος χωρίς εθνικό και φυλετικό χαρακτήρα. Η γνώμη των τελευταίων στην εποχή μας κερδίζει συνεχώς έδαφος, αφού η άποψη αυτή ταιριάζει απόλυτα με τον χαρακτήρα της σημερινής κοινωνίας και τις ιδέες που επικρατούν. Continue reading →

Το Δίστομο, χτισμένο σε μία μικρή πεδιάδα που εκτείνεται ανάμεσα στα όρη Κίρφη, Παρνασσός και Ελικώνας, είναι σε όλους  γνωστό για τη σφαγή που έγινε από τα στρατεύματα κατοχής την 10η Ιουνίου 1944. Continue reading →

Όταν σκέφτεται κάποιος την ειδοποιό διαφορά, τι είναι αυτό που ξεχωρίζει την κοσμοθεωρία του Εθνικισμού, τον ιδιαίτερο δηλαδή τρόπο με τον οποίο ο Έλλην εθνικιστής ατενίζει την πραγματικότητα, αντιλαμβάνεται τις συνθήκες και ερμηνεύει τις πολιτικές και διεθνείς συγκυρίες, ευκόλως καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η βάση της κοσμοθέασης μας είναι καθαρά πνευματική, ιδεαλιστική και υπερβατική. Όχι, ο εθνικιστής δεν διαθέτει υλιστικό πρίσμα, δεν βασίζεται στα υλικά αγαθά, δεν επιδιώκει να κερδίσει «η τάξη του», να υπερισχύσει έναντι άλλης, όπως ακριβώς έκαναν και κάνουν μέχρι και σήμερα οι μαρξιστές. Όπως ακριβώς είχε άλλωστε δηλώσει ο «πατερούλης» του μπολσεβικισμού Λένιν, ερμηνεύοντας τη θεωρία του Κεσιλέ Μαρδοχαίου(Μάρξ): «Η φιλοσοφία του Μαρξισμού είναι ο υλισμός». Ας σταθούμε λίγο σε αυτή την ίδια την έννοια του υλισμού προκειμένου να ψηλαφίσουμε τις διαστάσεις που προσλαμβάνει. Continue reading →