Η παγκοσμιοποίηση, ο επερχόμενος θάνατος των Εθνών που ετοιμάζουν οι διεθνείς επικυρίαρχοι και την οποία διαφημίζει σύσσωμο το καθεστώς, από «αντεξουσιαστές» μέχρι καθεστωτικούς δημοσιογράφους και πολιτικάντηδες, περιλαμβάνει φυσικά και την πλήρη κατάλυση της έννοιας της εθνικής κυριαρχίας. Η παγκοσμιοποίηση, γνήσιο τέκνο του φιλελευθερισμού και αδερφάκι του μαρξιστικού διεθνισμού, πρεσβεύει την ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων και κεφαλαίων. Τελικός της σκοπός είναι η διάλυση των κρατών και η εγκαθίδρυση της παγκόσμιας σιωνιστικής διακυβέρνησης, για την οποία έχουν πολλάκις μιλήσει εν Ελλάδι πολιτικοί, όπως ο Τζέφρυ Παπανδρέου. Αλησμόνητες δε οι εικόνες, όταν η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη έλεγε στον πρόεδρο της δημοκρατίας, Παπούλια, για την επερχόμενη απώλεια εθνικής κυριαρχίας.
Τώρα, όπως αναφέρει, το Reuters, ετοιμάζεται άλλο ένα βήμα προς την παγκόσμια διακυβέρνηση, με πρόφαση την κρίση και την σταθερότητα του καπιταλισμού. Μια σταθερότητα που, φυσικά, δεν δύναται να επιτευχθεί, διότι ο καπιταλισμός από την φύση του στηρίζεται στον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης και για να μπορέσει να έχει σταθερότητα, θα πρέπει η καινοτομία και η έξαρση του καταναλωτισμού, δηλαδή οι επίπλαστες ανάγκες και η τεχνητή ζήτηση, να υπερβαίνουν τον αναμενόμενο κορεσμό της αγοράς, το οποίο είναι θεωρητικώς και πρακτικώς αδύνατο.
Το προαναφερθέν βήμα είναι ένα νομοσχέδιο που πρόκειται να εισαχθεί στην Ευρωβουλή τον Μάρτιο, αφού εγκρίθηκαν οι νέες αρμοδιότητες της επιτροπής ώστε «να επιτευχθεί η ενίσχυση της δημοσιονομικής πειθαρχίας». Κοινώς από δω και πέρα οι προϋπολογισμοί των κρατών θα περνάνε πρώτα από την αρμόδια επιτροπή της Ευρωβουλής για να πάρουν έγκριση ή να δοθούν συστάσεις, παραινέσεις ή διαταγές. Αυτό καταλύει την έννοια της Εθνικής Ανεξαρτησίας, όσον αφορά το που ξοδεύει το κράτος τα περιεχόμενα του ταμείου του. Αυτό σημαίνει ότι ο Ελληνικός προϋπολογισμός θα προσαρμοστεί στα μέτρα που προστάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπερ μεθερμηνευόμενο λιγότερα λεφτά για την φύλαξη των συνόρων μας και την δημόσια ασφάλεια, περισσότερα λεφτά για «συντήρηση οθωμανικών μνημείων», «ένταξη λαθρομεταναστών» και εθνοδιαλυτικές ΜΚΟ.
Η παραπάνω πρόβλεψη δεν είναι, φυσικά, προϊόν απαισιοδοξίας, αλλά εμπειρίας, αφού τελευταία φορά που η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε αφειδώς λεφτά στην Ελλάδα ήταν όταν επιδοτούσε την απονέκρωση της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, ώστε να βρεθούμε πολύ μακριά από την πολυπόθητη αυτάρκεια και να καταστούμε έρμαιο και εξαρτώμενοι στους διεθνείς επικυρίαρχους.
